Rogówka (łac. cornea) jest jedną ze składowych budowy oka. W prawidłowych, fizjologicznych warunkach jest ona całkowicie przezroczysta – nie posiada nawet własnych naczyń krwionośnych. Wysoki poziom przezierności pozwala na swobodne przechodzenie światła do siatkówki, czyli „serca” oka, dzięki której widzimy. Zdarza się jednak, że rogówka traci przezroczystość i ulega zmętnieniu.
Na skutek niektórych stanów chorobowych może dojść do zmniejszenia przezierności rogówki – od niewielkiego zmętnienia, po całkowitą utratę przejrzystości. Wyróżniamy trzy stopnie zmętnienia rogówki – mgiełka – plamki – bielmo. Pierwszy stopień cechuje się słabym zmętnieniem, zaś najwyższy (bielmo rogówki) charakteryzuje najwyższy stopień utraty przejrzystości.
Zmętnienie rogówki – przyczyny
Rogówka jest błoną, która składa się z sześciu warstw – maksymalny wymiar grubości nie przekracza 1 milimetra. Niewielkie rozmiary oraz delikatna budowa rogówki wcale nie oznaczają, że nie jest ona narażona na występowanie zmian chorobowych. Za przyczyny zmętnienia rogówki uważa się przewlekłe, nieleczone (lub nieprawidłowo leczone) stany zapalne oraz wrodzone choroby układowe. Zmętnienie rogówki może występować także na skutek przebytego urazu.
Zmętnienie rogówki oka – objawy
Zmętnienie rogówki może dawać różne objawy ze strony narządu wzroku. Utrata przezierności rogówki będzie stanowiła barierę dla przenikania promieni świetlnych w kierunku siatkówki. W konsekwencji dochodzi do spadku ostrości widzenia, jego upośledzenia czy całkowitej utraty zdolności widzenia. Stopień rozwoju powyższych zmian zależy do stopnia zmętnienia rogówki.
Przeczytaj o problemie, jakim jest cienka rogówka
Zmętnienie rogówki oka – diagnostyka
W przypadku pojawienia się jakichkolwiek niepokojących objawów ze strony narządu wzroku, koniecznie należy umówić się na wizytę do lekarza okulisty. Wszelkie nowopowstałe zmiany powinny być diagnozowane w trybie pilnym. W celu potwierdzenia zmętnienia rogówki konieczne jest wykonanie pełnego badania okulistycznego. Jednym z wykonywanych badań jest pachymetria, która polega na pomiarze grubości rogówki – to procedura, która może być wykonywana przed zabiegami chirurgicznymi.
Zmętnienie rogówki – leczenie
Bez wątpienia utrata przezierności rogówki jest stanem, który należy leczyć. Sposób oraz możliwości terapeutyczne zależą od przyczyny występowania zmętnienia rogówki. Celem jest poprawa jakości wzroku oraz podniesienie jakości życia chorego. Leczenie zmętnienia rogówki oka można podzielić na zachowawcze oraz chirurgiczne. Wybór odpowiedniej terapii zależy od możliwego do uzyskania efektu. Cel leczenia zachowawczego to między innymi usunięcie przyczyny występowania zmętnienia rogówki oraz usuwanie skutków działania czynnika uszkadzającego. Terapia zachowawcza opiera się na stosowaniu leków oraz specjalnych soczewek (szkieł kontaktowych).
Zmętnienie rogówki może być także leczone operacyjnie – wszystko zależy jednak od tego jak głęboko zmętnienie sięga w głąb warstwy rogówki. Jedną z metod jest usunięcie nabłonka czy przeszczep rogówki, który jest jednym z najczęściej przeprowadzanych zabiegów transplantologicznych. Z uwagi na procesy regeneracyjne na efekt terapii trzeba nieraz poczakać kilka miesięcy.
Zmętnienie rogówki oka – przeszczep
Nie wiele ponad pół milimetra grubości – to wymiar rogówki w jej „najgrubszym” wymiarze. Okazuje się, że tak cienka struktura może zostać przeszczepiona. Dawcą jest osoba zmarła – konieczne są oczywiście odpowiednie badania określające zgodność tkankową. Rodzaj znieczulenia zabiegowego wymaga dopasowania do stanu ogólnego chorego – warto jednak wspomnieć, że przeszczepienie rogówki można wykonać także w znieczuleniu miejscowym, bez narkozy.
Bielmo na oku – choroba wrodzona
Zmętnienie rogówki oka bardzo często jest wynikiem choroby ogólnoustrojowej. Rzadką chorobą, w której występuje zmętnienie rogówki od urodzenia jest zespół Petersa, który ma etiologię genetyczną. Oprócz nieprawidłowości ze strony układu wzrokowego, występuje także opóźnienie umysłowe, niski wzrost i zaburzenia prawidłowej budowy ciała.